Με ποιες διαδικασίες ορίζεται ένα λατομείο μαρμάρων

Στο παρόν κείμενο θα εξετάσουμε τα στάδια που προηγούνται για τον ορισμό μιας περιοχής ως μαρμαροφόρας… ιδού:

Συστηματικές έρευνες των μαρμαροφόρων περιοχών της χώρας δεν έχουν γίνει μέχρι σήμερα. Όμως το Ινστιτούτο Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (Ι.Γ.Μ.Ε.) τα προηγούμενα χρόνια έχει πραγματοποιήσει πολλές γεωλογικές, κοιτασματολογικές και τεχνικοοικονομικές μελέτες μαρμαροφόρων περιοχών της χώρας.

Αυτές περιλαμβάνουν τα παρακάτω στάδια: Εξέταση του μορφολογικού αναγλύφου, γεωλογική χαρτογράφηση και κατασκευή γεωλογικών τομών, μακρο- και μικροτεκτονικές μελέτες, προσδιορισμό της ορυκτολογικής και χημικής σύστασης, προσδιορισμό των φυσικομηχανικών ιδιοτήτων, υπολογισμό των απολήψιμων αποθεμάτων, επιλογή των καταλληλότερων μεθόδων εξόρυξης, επιλογή των καταλληλοτέρων μηχανημάτων εξόρυξης, κοπής και επεξεργασίας, υπολογισμό των οικονομικοτεχνικών παραμέτρων.

Για να υπάρξει ομοιόμορφος τρόπος συγκέντρωσης των αναγκαίων πληροφοριών πρέπει οι εργασίες να γίνονται με την παρακάτω σειρά:

α. Χαρακτηρίζεται το μορφολογικό ανάγλυφο που επικρατεί (π.χ. ήπιο, έντονο κ.ά.).

β. Σημειώνεται η απόσταση (σε km ή m) του λατομευτικού χώρου από τον πλησιέστερο ασφαλτοστρωμένο ή σκυροστρωμένο δρόμο. Αναφέρεται η βατότητα του δρόμου, καθώς και η ευκολία ή μη κατασκευής δρόμου, όταν δεν υπάρχει.

γ. Κατασκευάζεται ένα πρόχειρο γεωλογικό και πετρογραφικό σκαρίφημα του ευρύτερου χώρου του λατομείου με βάση το απόσπασμα του γεωλογικού ή του τοπογραφικού χάρτη της περιοχής που έχουν εκδώσει κρατικοί φορείς. Όταν δεν υπάρχουν τέτοιοι, τότε κατασκευάζεται ένας τοπικός γεωλογικός χάρτης. Κατασκευάζεται πάντα μια πραγματική ή σχηματική γεωλογική τομή που να διέρχεται από το μέτωπο του λατομείου.

δ. Καθορίζεται η στρωματογραφική και λιθοφασική θέση του μαρμαροφόρου ορίζοντα σε σχέση με τα υπερκείμενα και υποκείμενα στρώματα, για να είναι δυνατή η ορθολογιστική εξόρυξή του, καθώς και ο εντοπισμός του και σε γειτονικές περιοχές. Σημειώνονται οι τιμές των μεγίστων κλίσεων των στρωμάτων, καθώς και το πάχος του μαρμαροφόρου στρώματος με τις τυχόν διακυμάνσεις του.

ε. Καθορίζεται η φύση κάθε ρήγματος που πιθανόν υπάρχει, μαζί με την κατεύθυνση και την τιμή της μεγίστης κλίσης του. Επίσης, επισημαίνονται οι επιφάνειες ασυνέχειας του μαρμάρου όπως διακλάσεις, σχιστότητα, φολίδωση κ.ά. και μετά μετριέται η διεύθυνση και η μεταξύ τους απόσταση. Οι μικρές διακλάσεις είναι οι λεγόμενοι “κομοί” και οι πτεροειδείς διακλάσεις οι λεγόμενες “σπαθιές”.

στ. Παίρνονται δείγματα οι διαστάσεις των οποίων εξαρτώνται από την ομοιογένεια του μαρμάρου και ποικίλλουν ανάλογα με τον αριθμό και το είδος των δοκιμών που θα εκτελεστούν. Γενικά, από κάθε θέση παίρνεται ένα δείγμα περίπου κυβικής διατομής ακμής 30cm και δύο ή τρία άλλα δείγματα διαστάσεων περίπου 15X10X5 cm.

ζ. Προσδιορίζονται οι φυσικομηχανικές ιδιότητες και τα χαρακτηριστικά του μαρμάρου από δοκίμιά του καθορισμένων διαστάσεων σύμφωνα με ορισμένους διεθνείς κανονισμούς (ISO, ASTM, UNI, DIN κ.λ.π.). Σήμερα, δεν υπάρχουν ενιαίοι ελληνικοί κανονισμοί για τις πάρα πολλές ποικιλίες των μαρμάρων μας.

η. Γίνεται μακροσκοπική και μικροσκοπική εξέταση για προσδιορισμό του χρώματος με τις διακυμάνσεις του προς διάφορες κατευθύνσεις, του ιστού, της ορυκτολογικής σύστασης και του τύπου του “μαρμάρου” (π.χ. βιογενής ασβεστόλιθος). Δεν χρειάζεται να γίνονται παρασκευάσματα λεπτών τομών από όλα τα λατομεία, όταν το μάρμαρο δεν διαφοροποιείται.

θ. Γίνεται χημική ανάλυση με στόχο τον προσδιορισμό της χημικής σύστασης και των αιτίων του χρωματισμού του μαρμάρου. Τα δείγματα που στέλνονται για χημική ανάλυση πρέπει να προέρχονται από το ίδιο σημείο κοπής από το οποίο κατασκευάζονται οι λεπτές τομές τους.

ι. Αναφέρεται το σχήμα του λατομείου π.χ. ευθύγραμμο, ημικυκλικό κ.λ.π., η διεύθυνση της εκμετάλλευσης π.χ. Β – Ν ή ΒΒΑ – ΝΝΔ κ.λ.π, οι διαστάσεις του π.χ. 100 m μήκος, 50 m πλάτος, 15 m ύψος κ.λ.π. Αναγράφεται το εμβαδόν της επιφάνειας της πλατείας στο δάπεδο του λατομείου.

ια. Υπολογίζεται το μέγεθος των επιφανειακών (εξορύξιμων) όγκων από το εμβαδό (σε m2) της επιφάνειας που καταλαμβάνουν. Η συχνότητα εκφράζεται σε ποσοστά: Π.χ. 20% των τριών m2 ο καθένας ή 40% των δυο m2 και 40% του ενός m2. Τα ογκομάρμαρα κατατάσσονται σε ποιότητες συγκρινόμενα με σχετικούς πίνακες ταξινόμησης.

ιβ. Αναφέρονται οι διάφοροι μέθοδοι εξόρυξης όπως: Με ατομικές αερόσφυρες, με περισσότερες από μία αερόσφυρες στη σειρά, με Wagondrill, με συρματοκοπή, με αλυσοπρίονο, με δίσκους μεγάλης διαμέτρου, με θέρμανση (π.χ. στους γρανίτες) κ.λ.π.

ιγ. Αναφέρονται τα μηχανήματα που χρησιμοποιούνται στο λατομείο π.χ. ένα κομπρεσέρ, ένας φορτωτής κ.λ.π.), καθώς και το σύνολο του προσωπικού που εργάζεται με τις ειδικότητές τους (π.χ. ένας μπιστολαδόρος, ένας γομωτής κ.λ.π.).

ιδ. Υπολογίζεται ο συντελεστής αποληψιμότητας. Π.χ. αν έχουν εξορυχθεί 30 m3 υγιών ογκομαρμάρων από μαρμαροφόρο όγκο 150 m3 τότε ο συντελεστής θα είναι: 100X30 m3 /150 m3 = 20%.

ιε. Υπολογίζονται τα πιθανά αποθέματα με βάση τον όγκο του μαρμαροφόρου κοιτάσματος (κυβίζοντας το βουνό) και το μέσο συντελεστή αποληψιμότητας. Τα βέβαια αποθέματα μπορούν να υπολογιστούν, όταν είναι γνωστές οι τρεις διαστάσεις του κοιτάσματος και η διακύμανση του συντελεστή αποληψιμότητας προς διάφορες κατευθύνσεις.

ιστ. Αναφέρεται η εμπορική αξία των ογκομαρμάρων και των επεξεργασμένων ή όχι πλακών στον τόπο παραγωγής.

ιζ. Ο καθορισμός των καταλληλότερων χρήσεων του κάθε μαρμάρου (πχ. δαπεδοστρώσεις, εσωτερικές ή εξωτερικές επενδύσεις κ.λ.π.) συμπεραίνεται μόνον, όταν εκτιμηθούν συνολικά όλα τα παραπάνω) στοιχεία και δεν αναφέρεται μόνο στο μάρμαρο που εξορύσσεται στο συγκεκριμένο λατομείο, αλλά και στα μάρμαρα που εξορύσσονται από τον ίδιο μαρμαροφόρο ορίζοντα της ίδιας περιοχής.

ιη. Εξετάζεται η δυνατότητα παραγωγής υποπροϊόντων και σημειώνεται τρόπος αξιοποίησής τους.

Θέλετε να μάθετε περισσότερα;;; Καλέστε μας στο 210-6827496 ή επισκεφτείτε κάποια από τα παρακάτω κοινωνικά δίκτυα για να βρείτε περισσότερες φωτογραφίες και πληροφορίες.

Μάρμαρα Νικολάκη – Όριο μας η φαντασία σας